6 Mayıs 2012 Pazar

Hüzün


Japonya'ya gelirken binlerce kitabımı kolilemek zorunda kalmıştım.Her yaz tatilinde ilk işim kitaplarımı çıkarıp,eleyip tekrar kolilemekti.Ama her kitap sever gibi bu durum benim de çok içimi acıtıyordu.
En büyük hayalim Kuşadası'nda bir evimin olması.Ve bir odasını kütüphanem yapmak.
Bu hayal gerçek olana kadar annem bana bir sürpriz yaptı.
İkinci elden bir kitaplık almış ve bütün kitaplarımı kolilerinden çıkarmış.
Şimdi bu güzeller benim Türkiye'ye gelmemi ve sistemli bir şekilde yerleşmeyi bekliyorlar.

Anne kitaplarıma iyi bak!

*kapaklı kısımda da kitaplar var annem açmayı unutmuş.
Bir de ananemin evindeki kitaplığımı getirecek bu odaya ama ananemden korkmuş.
Çünkü her sene bin kere tembihlerim ananemi kitaplarıma iyi bak ve kimseye verme diye :)
Anneme bile vermez yani :) Öyle bir kadındır.

Siz kimlere emanet edebilirsiniz kitaplarınızı?

28 yorum:

  1. Bende kimseye veeremiyorum emaneti bırak , arkadasıma okusunlar diye içim acıya acıya veriyorum verdikten ssonrada hergün bkeliyorum bitirmesini :D

    www.hergnyenikombin.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de veremem :) hepimiz ayniyiz demek ki.

      Sil
  2. Abim benim kitaplarımın en sadık emanetçisidir bende onunkilerin.O şimdi şehir dışında okuyor kitapları burda ikimizinde en büyük hazinesi onlar ben onların emanetçisiyim okumaya bile korkuyorum.Ananenin bir benzeride benim yani :)
    -Mecnunsuz Leyla

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mecnunsuz Leyla
      Ah ne guzel bir kardessin sen ;) ve ne sansli bir abin var.
      Sevgilerimle

      Sil
  3. Ne güzel! Annene ve anneannene bayıldım, harikalar :) Maalesef benim kitaplarımı annem döküntü olarak görürdü :( ben liseye giderken bir gün benim evde olmadığım bir zaman harçlığımla aldığım kitapların hepsini 2. el kitap satan bir dükkana vermiş.. Üniversite sınavından sonraki pazartesi de yine ben evde yokken bütün kitaplarımı atmış.. Şimdi biraz biraz pişman ama hala hatırladıkça sinirden kuduruyorum. Kısacası kitap söz konusu olunca kimseye emanet edemiyorum :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annemi bu hale getirmem yillar aldi.Ona gore yayinti idi ya da isteyen herkese verirdi.Kiyafetlerim,ayakkabilarim vs hemen cope,sobaya ya da ihtiyaci olan birine giderdi.Cok sukur ki birkac yildir.Istedigim gibi oldu.Yoksa gidenlerin ardindan cok agladim :(
      Keske emanet etmek zorunda kalmasak degil mi?

      Sil
  4. kimseye emanet edilmezlerimden , okumak için verdiğim ve çok güvendiğim arkadaşlarımın arkalarından bakarken bile ağlamaklı oluyorum, o kadar yan,.ama çok kitap okunsun mantığı ile vermeden de duramıorum.Seninkiler de süper olmuş...Diğerlerini de görmek isterim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim bir kutuphane defterim vardi Tr`de.Kime hangi kitabi ne zaman verdim yazardim.Ve 1 ay sonunda kapiyi calip geri isterdim.Bitirdi bitirmedi umurumda olmazdi.
      Ananemdeki kitapligimi mi?
      Yazin cekerim ;)

      Sil
  5. Bir odayı kütüphane yapmak benim de hayallerimden biri.
    Ama ben kitaplarımı kimseye emanet etme mecburiyetinde kalmadım kalmam da inş
    Kıyamam ben onlara:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim de hayalim!
      Insallah kalmazsin.Benim de buraya gelmem haricinde baska bir sey ayiramazdi sanki

      Sil
  6. Ben de benimkiler Balıkesir'de güvende sanıyordum! Dün annemle konuştum. Boya badana yapmışlar evde. Tabii bende bir korku. :)) Benim odam da boyandı mı diye sordum hemen. Çünkü ne zaman boyanacak olsa ailecek bana kızıyorlar bu kadar çok kitabım var diye. Normalde yaz tatillerinde oluyordu bu iş. Bu yıl erken halletmişler. O yüzden kendim çıkaramadım tabii kitapları dışarı. Onlar halletmişler. Hatta çok kızmışlar. Hatta kitaplarımın bir kısmını üst kata çıkarmışlar. (1. katta oturuyoruz. 2 ve 3 boş. Kapısı penceresi var ama eşyasız.) İşte bu yüzden bir an önce eve gidip kitaplarımı kontrol etmem gerek başlarına bir iş geldi mi diye. Kendi evimde bile güvende değiller yahu!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seni cok kizdirmislar ama bilirim o duyguyu.En kisa zamanda gidersin umarim

      Sil
  7. senin adına çok sevindim :) kitaplar benim için çok önemli ama okuduktan sonra genelde kütüphane ye ya da okumak isteyen birilerine veriyorum :) kitaplarımı kimselere emanet edemem :) tabi okumadıysam. .ya giden gelmiyor, ya da yıpranmıs dönüyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben kitaplarim konusunda pek paylasimci olamiyorum ne yazik ki.sadece cok guvendiklerime okumalari icin verip hemen geri aliyorum.
      Ama gecen sene 2 koli kitabimla vedalastim.
      Ama dedigim gibi zor :(

      Sil
  8. Ben valla bu konuda babama bile güvenmem :D kitaplarımı birileri alırken çok içim acıyo, iyi bakcak mı kitabıma acaba falan gibi sorular dolanıyo beynimde.. kitaplarım geri gelene kadar da rahat edemiyom :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hehehe aslinda guvenilmiyor tecrube ile sabit mecburum simdilik.
      ayni seyleri ben de yapardim.Ama simdi burada emanet vermiyorum kimseye.

      Sil
  9. nasıl bir kitaplık acaba ,ben de merak ettim :)

    YanıtlaSil
  10. merhaba sergül bende çok seviyorum kitap okumayı senin kadar çok kitabım olmasada benimde kitaplarım çok değerli ve kıymetlidir kimseye vermem ve dokundurtmam evdekilere bile. kitaplarımı çok seviyorum( ha birde bana şunu sorar arkadaşlarım okuduğun her kitabın hikayesini hatırlıyormusun diye bende sana aynı soruyu soruyorum sen biliyormusun bukadar çok kitabın hikayesini ? sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yukarida gorulen kitaplarin tamamini okudum dersem yalan olur.Bu zamana kadr okuduklarimin hepsini hatirliyorum diyemem.Cunku onlari ezberlemiyorum sonuc olarak.Bir de hepsinin biraktigi izler baskadir.bazen konusmalarin arasinda aklima bir sey gelebilir kitaplardan.Ya da duydugun,gordugum bir sey bir kitabi hatirlatabilir.Ben bilincinde olmasam da hepsi beynimde kayitli sonucta ;) kitap okumayi sevmeyenlerin garip bir sorusu olmus bu bence.Yedigin her yemegi,izledigin her diziyi hatirliyor musun diye sormak lazim onlara ;)

      Sil
  11. Kitapligim olmadigindan ben hediye ediyorum paylastikca cogalsinlar.kim oldugu muhim degil yeterki okumakmak istesin:)

    YanıtlaSil
  12. Kolilerde duruyor benimkiler :/

    YanıtlaSil
  13. ailem ve kitap okumayı gerçekten sevdiğine ve zarar vermeyeceğine emin olduklarıma veririm, ama dıdısısının dıdısı onun akrabası bunun arkadaşı olaylarına asla girmem =)

    YanıtlaSil
  14. Harika yahu. :D Ben kendi kitaplığıma kitaplık demeyeceğim artık hahaha. :D
    Ve Harry Potter gördüm orada. :PPPP

    YanıtlaSil
  15. yıllarca anneme yalvardım koru kitaplarımı diye ama nafile hep arkadaşlarımdan, eş dosttan topladım. yıllarca hep evden uzak yaşadım önce üniversite sonra yurt dışında 2. üniversite derken şimdi de mesleğim gereği (örtmenim ben :)) doğuda görev yaptığımdan evden uzaktayım ama kitaplarıma bi bekçi buldum o da eşim :D gözü gibi bakıyo kitaplarıma :D

    YanıtlaSil
  16. çok şanslısınız gerçekten kitaplarınıza gözü gibi bakan insanlar var. umarım kavuşursunuz onlara en kısa zamanda :)

    YanıtlaSil

Vakit ayırıp fikrinizi belirttiğiniz için teşekkürler
Hakaret veya konu ile alakasız olmadığı sürece bütün yorumlar yayınlanır

Sevgilerimle
Sergül