Son söyleyeceğimi baştan söyleyeyim. Çok özledim. Her sabah uyanır uyanmaz, bu ekranı açıp anlatacak bir şeyimin olmasını çok özledim.
Araya başka başka sosyal medya mecralarını alınca, burası önce yavaş yavaş sonrasında bir anda çıktı hayatımdan.
Hızlı tüketime feda ettim blogumu. Oysa her duygumda ilk koştuğum sığınağımdı.
Hangi duygunun içerisinden geçiyorsam, buraya aktarır rahatlardım.
Neden böyle oldu?
Instagram başlarda çok zevkli bir yerdi. Fotoğrafların altına mini yazılar yazdığımız bir yerdi.
Bugün geldiği yer canımı sıkıyor. Bu çarkın içinde bir dişli de benim. Bunu da biliyorum.
Aslında zaman zaman çıkıyorum çarkın içinden.
Kimi zaman gören, duyan oluyor da çoğu zaman fark edilmiyor bile.
Sistemin parçası olmak zorunda bırakılmak beni çok geriyor. Daha daha daha fazlasını istiyor sistem.
Daha özelini aç
Daha çok bedenini göster
Daha çok olay çıkar
Daha komik ol
Daha zavallı ol
Daha güzel ol
Daha zayıf ol
Daha kilolu ol
Dikkat çekmek istiyorsan bir 'daha'n olmalı. Eğer ortalama isen tutunamıyorsun çarkta. Kimsenin normale tahammülü kalmamış gibi.
İniş çıkışa da müsade yok.
Ya çok mükemmel olacaksın 'popüler' olabilmek için ya çok perişan.
Ya sana bakıp özenecekler ya da sana bakıp ohhh şükür halime diyecekler.
Hasta yatağından bile link verenlerden
Gözünü para hırsı bürümüşlerden
Dini ayak altına alanlardan
Zayıfladıkları için teşhirciye dönüşenlerden
Sahte insanlardan
Sahte evliliklerden
SIKILDIM
Bu çarkın bir dişlisi olsam da
onlar gibi görmüyorum kendimi.
Sahte ilişkilerim yok
Eş, dost ortamında elime telefonumu almam
Takipçiler istiyor diye şekil almam
Dikkat çekecek, takipçi gelecek diye yalan dolan JAPONYA haberleri yapmam.
Günün sonunda hala kafamı yastığa rahat koyuyorum.
2008 yılından beri var olduğum bu mecrada
kendimle gurur duyuyorum.
Siz seversiniz, sevmezsiniz bir şey diyemem
Ama bunca yıldır bir sürü hayata dokunduğumu bilmenin haklı gururu var içimde.
Benim yaptığımı yapıp, beni yok sayanlara inat
varım işte.
Hiçbir zaman milyon takipçili olamayacağım belki de
ama dünyanın herhangi bir yerinde çalacak kapım olduğunu biliyorum.
Adımın geçtiği sohbetlerde genelde iyi anıldığımı bilmek de yetiyor bana.
Reklamın iyisi & kötüsü olmaz uymaz bana.
Bloğum, YouTube kanallarım, instagram hesaplarım ben istediğim için burada olmaya devam edecekler.
Devre göre şekil alamadığım için gelecek ne getirecek bilmiyorum.
Çok sıkıldığım için bu ekranının başına geçtim.
yazdıkça yazasım geliyor aslında ama yazıp yazıp siliyorum.
kimsenin uzun yazılar okumaya tahammülü olmadığı gibi, okuduğunu anlama problemi yaşayanlar da çoğunlukta.
Şimdi yazdıklarımdan hiç olmayacak bir anlam çıkaracaklar :)
HOBAAA
Neyse ne der Dort Anlaşma
VARSAYIMDA BULUNMA!
Ben yapabileceğimin en iyisini yapıp, çekiliyorum köşeme
Hiçbir yerde bu yazımın linkini paylaşmayacağım.
Eskisi gibi yorum bildirimi de gelmiyor.
Sizden ricam şu
Eğer bu yazımı okuduysanız bana herhangi bir yerden yazar mısınız?
sayıca az olacağınızı düşünüyorum.
Sesinizi duymak, orada olduğunuzu bilmek bana çok iyi gelecek
Heyecanla bekliyorum!
En kısa zamanda görüşmek üzere
Sergül ya da Serrose
