Bir önceki yazıyı yazarken biraz umutsuzdum açıkçası. Beklediğimin üzerinde yorum geldi. O günden bugüne hala hiçbir yerde paylaşmadım üstelik. O yüzden benim için daha da kıymetli yorumlarınız. Beni çok mutlu ettiniz dilerim yarattığınız bu enerji size katlanarak dönsün.
Blog rutinim ne kadar kıymetliymiş benim için son zamanlarda daha iyi anlıyorum ve özlüyorum. Her sabah uyanır uyanmaz bu ekranı açar ve başlardım yazmaya. Gezdiğimiz, gördüğümüz bir yer varsa orayı anlatırdım. Okuduğum, izlediğim bir şey varsa onu not düşerdim buraya. Ya da içimde dolup taşan bir duygum, düşüncem varsa o da burada olurdu.
Okumayı, kendimi kitaplarıma kaptırmayı çok özlüyorum. Evet insanı oyalayacak, caydıracak çok şey var ama benim öfkem aslında kendime. Onlar karşısında iradesiz oluşuma. Beynimin artık pelte kıvamına geldiğini düşünüyorum. Ben böyle değildim yaaa diye isyanlarım da daha sık çıkar oldu meydana. Bu anlamda bloğa dönmek bile benim için büyük bir adım.
2023'e girdik henüz bir adım atabilmiş değilim ama sebebim var. Japonya'da yıl başı tatili uzun. Yoshi dört gün evdeydi. Adamlar evde olunca düzen falan kalmıyor. Ona uyum sağlamak zorunda kalıyorum. Sonrasında Nefes de evde okullar 'kış tatilinde' 18 Günlük tatil diyeyim siz anlayın.
Nefes'e zor bir çocuk demem haksızlık olur ama yorucu tabii. Onun sürekli isteklerine cevap vermek. Özellikle canı sıkıldığında tepemden inmemesi falan beni günden güne sabırsız bir anneye dönüştürüyor. Allah'tan aramızdaki sevgi bağı sarsılmaz da Nefes hiç etkilenmiyor. Ben mi? Ben içten içe kendimi yemekle meşgulum demeseydim öyle keşke diye. Neyse azıcık daha dişimi sıkınca okullar açılacak. Sağ salim, sağlıkla gitsin gelsin. Ben de dinleneyim biraz :)
Sonra kafada alınan 2023 kurallarına başlarım inşallah! Birini söylemem gerekirse bol blog yazmak. Gizli gizli burada buluşmaya devam ederiz değil mi?
Yine sizden ricam yorumlarınızla yalnız bırakmayın beni .
Görüşmek üzere
