Bu fotoğrafı paylaşırken dediğim gibi ne yaparsan yap yalnız kahvaltılar sevilmiyor ya! Tamam zaman zaman bu yalnızlığın tadını çıkarmıyor değilim ama böyle kapalı sabahlarda cıkk olmuyor.
Bugün Oruç Aruoba'nın De Ki İşte kitabını bitirdim. Normalde de okuması ve anlaması zor bir yazar diye düşünüyorum. Ama şimdiye kadar okuduğum kitapları içerisinde en bağdaşamadığım kitabı bu oldu. Pek sevemedim. Kitaba çok zor daldım. Okuduğum yeri defalarca okumak zorunda kaldım. Zaman zaman sesli bile okudum yalan yok :)
Siz sever misiniz yalnız kahvaltıları ya da Oruç Aruoba'yı?
Oruç Aruoba'nın
Yürüme kitabı için buraya tık tık
Hani kitabı için buraya tık tık
Uzak kitabı için buraya tık tık
Okuduğum Kitaplar yazılarım için buraya tık tık
http://yazarkafe.hurriyet.com.tr/Detail/615022/en-caliskan-blog-odulu-o-nun-bumerang-odul-toren
YanıtlaSiltekrar paylaştım bu güzel roportajımızı
sevgiler
Yalnız kahvaltı yapmaktan hiç rahatsız olmam aslında ama ailenle sohbet muhabbet ederek kahvaltı yapmak daha cazip geliyor bana Sergül abla
YanıtlaSilDaha önce bu yazarı bir kitapçıda görmüştüm ama hiç kitabını alıp okumaya kalkışmadım
YanıtlaSilOruç Aruoba ya bayılırım masada oturup tek başına yemek yiyemeyenlerdenim bende.hep tv karşısında tepside yerim o yüzden:)
YanıtlaSilFotoğrafı çok beğendim çünkü kahvaltı ve kitap vazgeçilmezlerim :) Oruç Aruoba'yı ise bu yazıyla tanımış oldum, ben de bir kitabına başlayabilirim en kısa zamanda.
YanıtlaSilOruç Arioba'yi çok severim. Cok eski kitaplar bunlar. Hani, Uzak ve De ki Iste'yi okuyali 10 yil oluyor sanirim. Arioba'yi anlamak zordur. Ben kendim için kafa yapisini ve hayata bakisini çok begeniyorum.
YanıtlaSil