Gidiyorum

İnsan hayatında kaç kere gidişler olur bilemiyorum.Ben bile kaç kere gittim bir yerlere,birilerine,birilerinden bilmiyorum...


Ama 2 gidişim var ki hayatımda asla unutamayacağım!


Biri 19 eylül 2007!
Hayat yolum çizilmişti.Bundan sonrası belli ve karanlıktı.
Ucunda Sergül olmaktan vazgeçmek vardı.
Tam bitti her şey dediğim anda hayat benim önüme yeni bir yol çizdi.
İstikamet Japonya!
Bir tünel gibiydi aynı ucu karanlık,korkutucu,yalnızlık ve iyi tek bir şey KENDİM OLABİLMEK!
Ucunda kendimi gördüğüm tüneli hiç gözümü kırpmadan yürüdüm.
22 yılımı sıfırlayarak
İşte o zaman tanıştım Kazım Koyuncu ile işte gidiyorum diyordu aynı benim gibi!


İşte gidiyorum
Bir şey demeden
Arkamı dönmeden
Şikayet etmeden
Hiçbirşey almadan
Bir şey vermeden
Yol ayrılmış, görmeden gidiyorum


Bu ilk gidişimdi!


Sonrası çok yeni 11 mart depreminde Türkiye'deydim.
O gün bir kere daha her şeyi kaybettiğimi sandım.
Çok korktum sevdiğim adamı,Karamel'i ve evimi kaybetmekten.
Sonra onların iyi olduğunu öğrendim.
Ve hayat bir kere daha yol çizdi önüme
Gitmek veya kalmak!
Medyanın abartması,aile baskısı,belirsizlik,dış sesler benim hayatıma yön vermeye çalıştı bir kere daha!
Bir kere bile kalmayı düşünmedim ama korktum çok korktum.
Aldığım kararın sonuçlarından çok korktum.
Bilinmezliğe gidiyorum sandım.(medya sağolsun)


İşte o zaman bir kere daha birleşti yolumuz Kazım Koyuncu ile.


Gitmelerim hayatıma yön verdiği için bu şarkıyı çok seviyorum.
Onun gidişinin 6. yılı benim yaklaşık 4. yılım!


O bizim hayatlarımıza dokunabildiği için aslında hiç gitmedi!


Seren'e dediğim gibi


İyi ki şarkılar yazmış
İyi ki şarkılar söylemiş




Seren'in yazısı için buraya tık tık