Hüzün çeşit çeşittir bende.Bazen kalemlere,bazen kitaplara,bazen de filmlere sığınırım.Ne zaman ağır gelsem kendime ve filmlerse kaçış yolum elim 'You've Got Mail'e gider.Hastasıyım bu filmin.Ezbere bilirim ama yine de doyamam izlemeye.
Evveli gün de böyle bir gündü.Filmime sığındım.
Dün hüznüm gene devam ediyordu.Sanırım bu sefer hem mevsim değişikliği hem de gurbet denen şey beni böyle yaptı.İnternetten 'Sleepless in Seattle'ı açtım.Ama yine de favori filmim sayılmaz.
Bugün canım ne Youtube videolarını ne de takip etttiğim dizileri izlemek istedi.'Hababam Sınıfı Tatilde'yi açtım.Görüntü kalitesi çok kötüydü.En kısa zamanda Dvd'lerini almak istiyorum.Tabii ki iyi geldi bünyeye ama yetmedi.
Sonrasında Tarık Akan ve Gülşen Bubikoğlu'ndan Evcilik Oyunu'nu izledim.Ve mutlu oldum.
İşte böyle bir hüzünden kaçış programı uyguladım kendime.İlk film her reçetemde bulunur.Diğerleri değişkendir.
Siz hüzün size geldiğinde nasıl başa çıkıyorsunuz?
Geleceği düşünüyorum ve sevdiğim insanların isimlerini sayıyorum içimden :) Tabii bir de yazı yazmak var listemde. O her şeyden kaçış için bire bir :) En sevdiğin müzikte ziplamayi öneririm mutlaka sergul ablacigim, iyi bir yöntemdir.
YanıtlaSilBana hüzün geldiği gibi gider. Vallahi önce hüznün kaynağına iner ona göre bir şarkı dinler, film izler ya da okurum. Sonra hüngür sümük ağlarım ama en fazla 10dk, sonrada deli gibi gülecek şeyler bulurum. Hiç bir şey bulamasam kendime gülerim. Neden ağladığıma gülerim, hayatta ölümden başka çözümsüz şey yok bence. Melankoliyi böyle aşarım ben. Eskiden de şiir, hikaye yazardım o da iyi bir yöntem.
YanıtlaSilbazen melankoli gerekli gibi geliyor bana , benim de yaptığım bir şey o anlarda filmlere sığınmak:))Sevgiyle...
YanıtlaSilBir hüzünden kaçış programı ( bunu sevdim ) da bana lazım cidden :/
YanıtlaSilBen Hint Fimlerini çok severim...gerçeklikten uzak olan çalgılı çengili aşk filmleri büyülü hindistan atmosferi ile hem hüznümü hem yorgunluğumu alıp götürür...
YanıtlaSilKitap okurum tercihen önceden okumuş olduğum bir romanı alırım elime
YanıtlaSilBen genelde arkadaşlarımla bir şeyler yaparak atlatıyorum.Bir süredir onlardan uzak olduğum için atlatamıyorum sanırım. Onlarla boş boş oturmak bile iyi gelirdi halbuki. Müzik dinlemeyi ve dizi izlemeyi de seviyorum ama pek işe yaramıyor bir süredir. :( Ama en etkili yolu birileri için bir şeyler yapmak. Sevdiğim biri için onu mutlu edecek bir şeyler yaptığımda biraz daha rahatlamış hissediyorum. :)
YanıtlaSilKitap okurum, film izlerim ya da dışarı çıkıp yürür fotoğraf çekerim. ;)
YanıtlaSilÖzlemden kaynaklı ise ben de Yeşilçam filmlerini açar açar izlerim nedense :D
Ben de Notting Hill'i izlerim. Defalarca izledim, repliklerini biliyorum ezbere. Ama doyamıyorum. Canım çok sıkılsa kaçtığım filmdir kendisi.Birisinin daha benim gibi film izlediğini bilmek güzel oldu:)
YanıtlaSilFilm izleyenlerdenim Now is Good diye bir film var ağlamak için üretilmiş benim gibi duygusuz bir insan bile hıçkırıklara boğuldu tavsiye ederim :D
YanıtlaSilherkonu hakkında konuşup kendimi güldürmeye çalışırım ister istemez neşem yerine gelir :))
YanıtlaSil