Son söyleyeceğimi baştan söyleyeyim. Çok özledim. Her sabah uyanır uyanmaz, bu ekranı açıp anlatacak bir şeyimin olmasını çok özledim.
Araya başka başka sosyal medya mecralarını alınca, burası önce yavaş yavaş sonrasında bir anda çıktı hayatımdan.
Hızlı tüketime feda ettim blogumu. Oysa her duygumda ilk koştuğum sığınağımdı.
Hangi duygunun içerisinden geçiyorsam, buraya aktarır rahatlardım.
Neden böyle oldu?
Instagram başlarda çok zevkli bir yerdi. Fotoğrafların altına mini yazılar yazdığımız bir yerdi.
Bugün geldiği yer canımı sıkıyor. Bu çarkın içinde bir dişli de benim. Bunu da biliyorum.
Aslında zaman zaman çıkıyorum çarkın içinden.
Kimi zaman gören, duyan oluyor da çoğu zaman fark edilmiyor bile.
Sistemin parçası olmak zorunda bırakılmak beni çok geriyor. Daha daha daha fazlasını istiyor sistem.
Daha özelini aç
Daha çok bedenini göster
Daha çok olay çıkar
Daha komik ol
Daha zavallı ol
Daha güzel ol
Daha zayıf ol
Daha kilolu ol
Dikkat çekmek istiyorsan bir 'daha'n olmalı. Eğer ortalama isen tutunamıyorsun çarkta. Kimsenin normale tahammülü kalmamış gibi.
İniş çıkışa da müsade yok.
Ya çok mükemmel olacaksın 'popüler' olabilmek için ya çok perişan.
Ya sana bakıp özenecekler ya da sana bakıp ohhh şükür halime diyecekler.
Hasta yatağından bile link verenlerden
Gözünü para hırsı bürümüşlerden
Dini ayak altına alanlardan
Zayıfladıkları için teşhirciye dönüşenlerden
Sahte insanlardan
Sahte evliliklerden
SIKILDIM
Bu çarkın bir dişlisi olsam da
onlar gibi görmüyorum kendimi.
Sahte ilişkilerim yok
Eş, dost ortamında elime telefonumu almam
Takipçiler istiyor diye şekil almam
Dikkat çekecek, takipçi gelecek diye yalan dolan JAPONYA haberleri yapmam.
Günün sonunda hala kafamı yastığa rahat koyuyorum.
2008 yılından beri var olduğum bu mecrada
kendimle gurur duyuyorum.
Siz seversiniz, sevmezsiniz bir şey diyemem
Ama bunca yıldır bir sürü hayata dokunduğumu bilmenin haklı gururu var içimde.
Benim yaptığımı yapıp, beni yok sayanlara inat
varım işte.
Hiçbir zaman milyon takipçili olamayacağım belki de
ama dünyanın herhangi bir yerinde çalacak kapım olduğunu biliyorum.
Adımın geçtiği sohbetlerde genelde iyi anıldığımı bilmek de yetiyor bana.
Reklamın iyisi & kötüsü olmaz uymaz bana.
Bloğum, YouTube kanallarım, instagram hesaplarım ben istediğim için burada olmaya devam edecekler.
Devre göre şekil alamadığım için gelecek ne getirecek bilmiyorum.
Çok sıkıldığım için bu ekranının başına geçtim.
yazdıkça yazasım geliyor aslında ama yazıp yazıp siliyorum.
kimsenin uzun yazılar okumaya tahammülü olmadığı gibi, okuduğunu anlama problemi yaşayanlar da çoğunlukta.
Şimdi yazdıklarımdan hiç olmayacak bir anlam çıkaracaklar :)
HOBAAA
Neyse ne der Dort Anlaşma
VARSAYIMDA BULUNMA!
Ben yapabileceğimin en iyisini yapıp, çekiliyorum köşeme
Hiçbir yerde bu yazımın linkini paylaşmayacağım.
Eskisi gibi yorum bildirimi de gelmiyor.
Sizden ricam şu
Eğer bu yazımı okuduysanız bana herhangi bir yerden yazar mısınız?
sayıca az olacağınızı düşünüyorum.
Sesinizi duymak, orada olduğunuzu bilmek bana çok iyi gelecek
Heyecanla bekliyorum!
En kısa zamanda görüşmek üzere
Sergül ya da Serrose
Uzun zaman oldu yazılarını, yazdıklarını, duygularını ve yaşadıklarınla ağzından dökülen kelimeleri hissedercesine ilgi ile takip edeli. Ama ne yazık ki çağın gerekliliği haline gelen ve her şeyin tüketildiği, un ufak edildiği durumlara gelen eski tadı eskide kalan anılar gibi yerini alan bir çok şey hâline büründü bu blog ve blog yazarlığı. Eskiden demekten kendimi alamıyorum ve ne yazık ki yine o günlerde olan özlemi, yoğun şekilde hissettiğimi belirtmeden geçemeyeceğim. Oysa ki büyük heyecan duyardık birkaç satır yazıyı yazarken, hazırlarken yazıya eklenecek görselleri ve okuyucuların keyifle okuması için elden geleni yapmak ne kadar da güzeldi. Hele ki aynı duyguları paylaştığını gelen yorumlarla hissedince keyifler yerine gelirdi. Sağlık olsun, günümüze, yaşadığımız her günümüze bin şükürler olsun. Sağlık olsun tüm olumsuz yaşanılan ve atlatılan badirelere rağmen. Sen yinede yaz ve yazmayı ihmal ettiğin için pişmanlık duymadan çok değil ama az da olmayan gelecek tüm duygularına, duygu dolu yazılarına şimdiden sonsuz teşekkürler... Kal sağlıcakla...
YanıtlaSilOkuduk tabii ki, ayrıca özlemiştik, arayı soğutma bence, sık sık yaz. Burası bizim eski evimiz, ıssız kalmasın...
YanıtlaSilÇok sevindim okuma listemde adınızı görünce uzun zaman severek okudum yazılarınızı. Dediğiniz gibi bu mecralar çok boş kaldı. Sizi okumaya başladığımda lisedeydim şimdi iş sahibi bir kadınım. Garip bir şey zaman 🤍
YanıtlaSilYeniden hoşgeldiniz
YanıtlaSilKeyifle takipteyiz.Fırsat buldukça yazın.Herşey gönlünüzce olsun.
Zehra
Instagram'dan da takip ediyorum sizi ama blogger'daki samimi havayı hiçbir yer veremiyor:)
YanıtlaSilInstagram'ı bırakanlardan, bu mecrayı 2009 yılından beri terk edemeyenlerdenim. Okuma listesini açınca yazınızı gördüm tabii:) Sevgiler...
YanıtlaSilYazdıklarının aynısını, tıpkısını düşünüyorum. 2011'den beri blog yazıyorum, seni ilk ne zaman okumaya, takip etmeye başladım hatırlayamıyorum bile. Instagram neredeyse ilk çıktığından beri hesap açıp, birkaç yıl kullanıp, kapatıp, bir süre onsuz yaşayıp, sonra yine hesap açıyorum. Blogların geldiği bu noktadan nefret ediyorum ama dünya sanırım bizim bildiğimizden, bizim sevdiğimizden çok farklı bir yer haline geldi.
YanıtlaSilElbette okudum, eski yazılarını da okurum bazen gelip. Blogların yerini hiçbir şey tutmaz bence. Çok sevgi selam.
YanıtlaSilTabii ki de okudum, hele de bunca zaman sonra bir yazı görmek ne mutlu etti. Gene gel. :)
YanıtlaSilBurası cannnnn, dediklerinize katılmamak elde değil. İg seviyirum ama artık orası o kadar sanal oldu ki... Herkes yapmacık....
YanıtlaSilHoşgeldiniz
YanıtlaSilSeni tanıdığım yıllar öncesinden beri hep çok seviyorum. Eski bir dost gibisin hep. Çok takdir ediyorum, çok güzel buluyorum her yönünü. Çoğu zaman instagramdan beğeni yolluyorum ve hep keşke bloğa dönse diyorum. Sevgiyle kal. @ecehandilek
YanıtlaSiluzun sure sonra yeniden burda bir yazi gordugum icin cok sevindim. senelerdir bu blogu okuyorum, ozledikce ara ara gelip bakarim ve dun bu yaziyi gormek beni cok cok sevindirdi. umarim bundan sonra yazacak daha fazla vakit olur.
YanıtlaSilkatolari cok cok opuyoruz.
Hoşgeldiniz çok sevindim uzun ara oldu artık yazılarınızı bekliyoruz. Hülya
YanıtlaSilokudum
YanıtlaSilMerhaba Sergül,
YanıtlaSilSosyal medya hayatını, özelini evini paylaşmanı çok seviyor biliyorum. Ama bunu aksinde şeyler yapmış başarılarda var. Şeyma Çekici kendi yüzünü hiç paylaşmadı, insana umut veren bir yanı var. Tabi bazı örnekleri vermek için hayatına tanık oluyoruz ama genel olarak fayda verici.
Ben seni kitap okuma videolarından yakaladım, hele de kafe de olanlar.. Bir de sözün ona gurbette kendinle kalma halin bana çok iyi geldi.. kendime benzettim.. sayıca az görünüyor ama bence güzel bir sayfan var.. yeni bilgiler serin çok iyi, Japonya bence izlemesi zevkli bir konu.. bana bazen soru cevap sık oluyor gibi geliyor.. Takip etmeyi seviyorum farklı ve aynı yanlarımızla.. Sevgiler..
ah sergül çok gerçeksin.. çok mutlu oldum seni burda tekrar görüdüğüme,sevgiler..
YanıtlaSilevrim var. dijital evrim var.
YanıtlaSilHer kelimen içten bence zaten sen yıllardır öylesin.. :) Bence yukarıda dediğin şeylerde haklısın. Ayrıca bu yazdıklarını da yanlış yere çekip yorumlayacaklar varsa gerçekten uğraşacakları şeyleri yoktur gibi geliyor 🤷♀️ Uğraşacak şeyleri olmayanlarla da biz neden uğraşalım. Sen yolundan hiç şaşmadın ve bence şaşma da.. Hem sen olduğun sürece bizim de gidecek samimi bir kapımız oluyor 💕😌
YanıtlaSilUzun bir aradan sonra öyle bir aklıma geldi, ismini googla'a yazdım. Blogunda senin de uzun bir ara verdiğin görülüyordu. 2014-2015 yıllarıdan itibaren sık sık girerdim, o yıllarda yazdığın tüm yazıları okumuştum. İnstagram henüz face kadar popüler değildi. Senin japonya sokaklarında gezinirken çektiğin videolar, enişte ile gezmeleriniz, evinizin içi herşey çok doğal ve samimiydi. Ve tabi müthiş bilgilendirici. Şimdi İnternet ergenlerden ve psikopatlardan geçilmiyor, zaten onları da izlediğim yok. Arada bir buralara göz atan birilerinin olduğunu unutma. Çocuğunuzla beraber mutlu sağlıklı bir hayatınız olsun, herşey gönlünüzce olsun...
YanıtlaSilBlog > İG benim için; İG bir kara delik; iyiyle kötüyü ayırmak, saf ve sade, olduğun gibi kalkabilmek, etkilenmeden izlemek için müthiş bir çaba, enerji, bilinç ve zaman gerektiren bir kör kuyu. Zararları, faydasından çok. Keşke hiç bulaşmadan yaşayabilseydik 🫤
YanıtlaSilBende okudum ve biliyormusun sadece youtube izleyicindim,bugün blogunu kendim keşfettim,sevgiler.
YanıtlaSilBen blogu hiç terk etmedim. O yüzden bu sabah rutin bir şekilde okuma listemi açınca karşıma yazınız çıktı. Blog candır, sevgiler :)
YanıtlaSilYa nasıl özlüyorum blog kültürünüüüüü 🤗 yılbaşında kendi kendime çat diye bir karar aldıklarını instagrama sadece kardeşlerim ben yapmış diye giriyorum ayyyy günüm babam kalıyor bitmeyen kitap bitti ENNNNN güzeli hayat yavaşladı 💫
YanıtlaSilNasıl özlemişim blog yazılarını anlatamam.Söylediklerin içimden geçenlerlerle birebir aynı.Umarım blogların devamı gelir.Sevgiler
YanıtlaSil2013 yılından beri senin blogunun takipteyim Serrose. Her sabah saat 06.30 civarı okula gitmek üzere evden çıkmadan hemen önce bilgisayarımı açıp yazı yazdın mı diye kontrol ederdim. Kitaplar ve kalemlerrrrr... Doğallığın... Yıllar geçti bunlar değişmedi. Evet blogda daha az paylaşır oldun ama inan seni anlıyordum; yine de zaman zaman kontrol etmeye devam ettim. Ha bu arada, her mecradan seni takipteydim ve hala takipteyim. Bloga tekrar yazı yazdığını görmek beni o kadar çok mutlu etti ki. Çok mutlu ve keyifli okudum yazını. Seni tekrar görmek o kadar güzel ki... KALK SARILALIMMMMM hoşgeldin, iyi ki geldin :)
YanıtlaSilHa bu arada tam bugün benim blogumun 10.yılı ve on yıl kendime bir söz vermiştim: 10 yıl boyunca blog tutacağım ve kendimdeki değişime bakacağım diye. Sen "yolun neresinde olduğunu" görmek için açtın blogunu bense "geriye dönüp hangi yoldan yürüdüm" görmek için açtım. Ve bugün bloguma veda ediyorum. Yeni bir blog açıp (hiçbir arkadaşımın bilmediği bir blog) yürüdüğüm yolu yeniden anlatmak istiyorum. Ama senin blogunun arkadaşlığını hiçbir zaman unutmadım unutamam. Ben görünmezdim ama sen benim için hep iyi bir yol arkadaşı oldun. Teşekkür ederim. :) Ya cidden yazını görünce çok mutlu oldum :) kalp kalp kalp
YanıtlaSilBuradayız 💕
YanıtlaSilSizi ayakta alkışlıyorum. Resmen içimi dökmüş gibi hissettim. Siz hissettirdiniz daha doğrusu, teşekkürler.
YanıtlaSil