9 Haziran 2021 Çarşamba

Yolun Neresindesin Sergül Kato?


      

13 yıl önce bu ekranı ilk açtığım anı, dünmüş gibi hatırlıyorum. Japonya'ya geleli 9 ay olmuş. Japonca okulu ve 2 tane part time işin arasında yuvarlanıyorum. Bir haziran sabahı uyanmışım yağmur yapıyor. Gri gökyüzü içim kararmış. Annemi aramıştım ne yapıyorsun diye. En neşeli sesiyle denize gidiyoruz hava çok güzel burada demişti. Zaten sıkkın olan canım daha da sıkılmıştı. Ben evde bunalırken, onların denize doğru yola çıkmasına sevinenemiştim açıkçası. O zaman blog okumak rutinimdi zaten. Ablam tanıştırmıştı bu dünya ile beni. Birlikte başka bir blog da açmıştık. Sonra blogcu sitesi sık sık göçmeye başlayınca. Blogspot'a taşınmıştı birçok blog. Ben de blogspot ekranını açmıştım. Blog adı ne olsun diye soruyordu bana. Önce ellerime, sonra klavyeye ve en sonunda hayallerime baktım. Ben bunların hiçbirini hayal etmemiştim. Kafamda tek bir soru belirdi.

        YOLUN NERESİNDEYİM?

22 yaşımda Japonya'da bulmuştum kendimi. Oysa benim hayat yolum çizilmiş gibiydi. Anaokulu öğretmeni olup, devlet beni nereye atarsa oraya gidecektim. Japonya mı? Rüyamda görsem inanmazdım ama buradaydım. Yol beni buraya getirmişti ve kim bilir daha nerelere götürecekti.

Yolun Neresindeyim? diye başladım. Bir tanışma yazısı olmadı hiç blogda. Direkt yol üzerinde gördüğümüz bir buda heykelini anlatarak başladı maceram. Bir süre kendimi hiç göstermedim. Sonra kendi fotoğrafımı paylaşmaya başlayınca. Sen baya güzel bir kızmışsın neden sakladın ki kendini dediler bana. Bu bakış açıcı garip gelmişti bana, yadırgamıştım açıkçası ama bugün bakınca doğru demişler. 


2008 yılı yaş 22 bugünkü kadar 'sert' bakmıyordum ben de hayata. 13 yıl boyunca öyle sorulara, öyle isteklere, öyle ithamlara maruz kaldım ki. İstemeden de olsa sertleştim. Söze canımmm diye başlayıp her istediğini söyleme hakkı olduğunu sananlar. Akıllarına her geleni soranlar. Sende 2 tane var birini bana ver diyenler. Kocamın cinsel organını bile fütursuzca konuşanlar. 


13 yıl diyorum. Bazılarını hiç unutamadım. Tabii ki akılda kalanlar sadece kötüler değil.

Boğazım ağrıyıp hasta olunca canım çikolatalı bisküvi çekti diye okul harçlığı ile bana bunu gönderen de oldu.

Fenomen olmak için kızımı benim öldürdüğümü söyleyen de.

Aslında uzun bir süre önce farkına varmıştım herkesi mutlu etmenin bir yolu yoktu.

Ama en büyük sınavım Efsun'un gidişiyle oldu.


Oturup ağlarsın! yeter çok ağladın artık hayata dön dediler.

Acını paylaşmazsın! ooo ne oldu çabuk unuttun dediler.

Böyle bir travma yaşarken bir de bunları yaşamak çok kolay olmadı ama beni büyüttü.

Belki vaktinden önce oldu ama büyüttü.

Hayat senin Sergül! Kimseye verecek bir hesabın yok da o günden sonra düsturum oldu.


Ne çok kalbe dokundum, ne çok kalp bana dokundu.

Sofralarda, okullarda, sohbetlerde adım geçer oldu.


Bir gün Antalya'da bir restoranda otururken karşı masada sürekli baba bakan, bebek arabalı bir kadın vardı. Önce birine benzetti herhalde diye düşündüm. Daha sonra artık dayanamadığı anlaşılır bir ifade ile yanımıza geldi. Hiçbir şey söylemek istemiyorum 'kalk sarılmamız lazım' dedi. O kadar şaşırdım ki, sadece söylenene itaat edip ayağa kalkabildim ve biz kocaman sarıldık. O kadar iyi geldi ki bu sarılma.

Nefes'e hamileydim ve saklıyordum. Mide bulantılarım çoktu ve gittiğimiz restorana daha önce Efsun'la gelmiştik ve ben o anları düşünüp üzülüyordum içimden. Sonra o kadın geldi beni kocaman kucakladı.

O günden sonra 'kalk sarılmamız lazım' hareketi başlattık :) Söke'de birkaç kere yanıma gelip direkt kalk sarılmamız lazım diyenler oldu. O kadar güzel ve kıymetli ki bu duygu anlatamam.


Ben olumsuzu paylaştığım ya da onlara cevap verdiğim için beni agresif bulanlar oluyor. Ama ısrarla söylüyorum ben o kişi değilim. Evet bazı şeylere tahammülüm düşük ama bu beni agresif yapmaz :)

2008 yılından beri blogda, 2010'dan beri instagram ve youtube'da kendimi anlatıyorum size.

Anlatmak istediğim kadarını yalansız dolansız. Hep söylediğim gibi ne bunlardan ibaretim ne de farklı.


Bu hayat yolunda, yolum nereden geçerse oradan anlattım size.

Gün oldu güneş açtı, gün oldu fırtına tuttu. Gün oldu sandalım mavi denizlere yol aldı, gün oldu sandalım alabora oldu. Bütün bunlarda bir tek ortak nokta oldu 'hep gerçek olmam'

Ben ne sizi kandırmaya çalıştım. Ne de olmamışı oldurmaya çalıştım.

Bazen bu kadar düzlük, doğruluk değer görmedi ama ben yine dönmedim yolumdan.


Nefes bir yandan beni çekiştirirken bu satırları yazmak kolay olmuyor :) kafamı da toparlayamıyorum. Ama siz anlarsınız beni.

Tek paylaşımla gönlünüzü çalamam belki ama tanısanız siz de seversiniz beni :)


Yol beni çoğalttı 

Yol beni eksiltti

Yol aynı yol

Ben aynı ben

Yol arkadaşım aynı yol arkadaşı

Tek fark artık yolda yalnız değilim.

Biri kalbimde, biri kucağımda büyüttüğüm 2 kızımla

Yolun gittiği yere kadar anlatmaya, paylaşmaya devam etmek istiyorum.

Belki nasip olur sizinle de bir yerde kesişir yolumuz.

13 yıldır yol arkadaşım olduğunuz için teşekkür ederim!


35 yorum:

  1. Ağlattın beni.
    En çok istediğim şey sana gelip sarılmak. Yüreğinden sarılıyorum ta Bursa'dan.��

    YanıtlaSil
  2. 7 yıldır yanındayım Sergül ♥️

    YanıtlaSil
  3. Muhteşem içten nasıl da samimi kendimi gördüm bu yazıda sen yazmaya gezmeye okumaya eğlenmeye devam et biz her zaman bulmayı beklediğin anda olmamız gereken yerde olacağız yol arkadaşların seni çok seviyor serrose

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. Muhteşem içten nasıl da samimi kendimi gördüm bu yazıda sen yazmaya gezmeye okumaya eğlenmeye devam et biz her zaman bulmayı beklediğin anda olmamız gereken yerde olacağız yol arkadaşların seni çok seviyor serrose

    YanıtlaSil
  6. İtiraf ediyorum 2012 yılında bloğunu ilk keşfettimde uzak doğu merakım için takip etmiştim seni abla. Ama sonra seni tanımaya başladım. Ö
    nce burada sonra YouTube ve Instagram'da. O yıllarda her sabah ilk iş yeni blog yazısı var mı diyerek güne başlıyordum. 18 yaşındaki Meryem'e çok iyi geliyordun. Kim olduğumu, kim olmak istediğimi, neyi sevip sevmediğimi keşfetmemi ve kendimi her halimle sevmemi sağladın yıllarca. Ve kendim olmanın zorluğunu ama çok değerli olduğunu hatırlattın hep bana. Kimileri seni hep eleştirdi ve ağza gelmez şeyler söylediler belki ama benim için sen hiç sahip olmadığım ablam gibisin. Seni hep yol arkadaşım olarak gördüm umarım sende beni öyle görürsün. Umarım birgün Kuşadası'nda rastlaşıp sohbet edebiliriz. Yazım imla hatalarınından rahatsız olursun bilmiyorum ama bende de bolca mevcut bunlar. Umarım yazıyı okurken çok da fazla rahatsız olmazsın. İyi ki varsın Sergül abla. İyi ki tanımışım seni.❤️😘

    YanıtlaSil
  7. Hep böyle güzel kal💐

    YanıtlaSil
  8. Önce blog yazısı olduğunu görüp heyecanlanmam, sonra okurken gözlerimden akan damlalar, boğazıma düğümlenen sözcükler... İyi ki be yol arkadaşım, iyi ki sen...

    YanıtlaSil
  9. Yol arkadaşın olmaktan çok mutluyum Sergul abla. Yeri geldi kızdim sana. Yeri geldi içime sokasım geldi. Yeri geldi gözyaslarim döküldü seninle birlikte. Bunlar değil mi zaten gercek birer yol arkadasi olduğumuzu kanıtlayan. Iyi ki beraber yürüyoruz. Kendin olduğun için, takipçim cogalsin diye hadsiz sorulara bile sevecen taklidi yapmadığın icin tesekkur ederim. Seni seviyorum.

    YanıtlaSil
  10. Biz teşekkür ederiz. Sen tüm olanlara, sana saldiranlara rağmen sen kalabildiğin ve bunu da bize hissettirebildiğin için. :)Hep mutlu ol arada olur gözyaşı ama sen yine de hep mutlu ol 😊

    YanıtlaSil
  11. Bu satırları okurken ben de sizinle ilk tanıştığım anlara gittim.. Tam olarak tarih yok aklımda. 2013 yılları. Üniversite için farklı bir şehre gitmişim. Oda arkadaşlarımla bir türlü anlaşamamışım.. O buhranlı anlarda ilk işim instagram hesabı açmaktı. Fotoğraf çekmeyi çok seviyordum. Ne zaman kendimi kötü hissetsem ya kendimi doğaya ya da yazmaya verirdim. Sonra sizinle kesişti yollarımız. Blog hesabı, youtube derken bir bakmışım zevkle takip ediyorum. Her gelen postu içtenlikle okuyorum, izliyorum, bayılıyorum.. O kadar iyi gelmişti ki bana. Arada açıp eski gönderilere bile bakıyordum. En zor günlerimde bir çıkış yoluydu, yorgunluğumun enerjisi ~ Instagramda size mesajlar attığımda ilk cevabınızla aşırı mutlu olduğumu hatırlıyorum. O kadar değerliydi ki benim için. Senelerce takip ettiğim ablam kadar değerli bir insan bana cevap vermişti.. Çok sonra 2020 yılında bir sürpriz oldu. Suluboya derslerinde sınıf arkadaşım olarak karşıma çıktın. O anki şaşkınlığım, utancım, mutluluğum ve aşırı karışık duygular. İyi ki yollarımız kesişti Sergül Ablamm :) İyi ki seni tanıdım, tanıyorum.. Ve iyi ki hayatımın bir parçası oldun. Rabbim önüne bütün güzellikleri sersin. Sen her şeyin en güzellerini hak ediyorsun. Çokça Seviliyorsun :)

    YanıtlaSil
  12. Hem en zoru hem en kolayı kendin olmak. 7 senedir hayalim umarım bir gün karşılaşırız 🙏🏻

    YanıtlaSil
  13. Duygulandım. Duygularınızı taa derinden hissettim. Ömrümüz uzun oldun. Allah ayağınıza taş degdirmesin ..

    YanıtlaSil
  14. O kadar iyi anlıyorum ki seni 13 yıldır olmasa bile 6-7 yılım var seninle karşılaşmamın iyi ki diyorum. Düşüyoruz kalkıyoruz devam esiyoruz şükür 🤲 Her yaşım cahil! Benim de sloganım budur. Ben de görüp hadi sarılalım demeyi ve gerçekleştirmeyi çok isterdim kardeşim benim ❤️ Öperim yüreğinden yazın için teşekkür ederim 🤩

    YanıtlaSil
  15. insan okuyunca kendini buluyor satır aralarında sen her zaman yaz ,oku,eğlen,mutlu ol biz her zaman bizi bulmak istediğin 'anda' olacağız yol arkadaşların seni çok seviyor serrose

    YanıtlaSil
  16. Yol bu hep dümdüz olmuyor..sevgiyle huzurla kıvrıldığı gibi üzücü yorucu da oluyor bozuk bir şoseden geçer gibi hissettiriyor bazen...herkesin hikayesi gibi yolu da farklı, bazen kesişsede yollar herkes kendi yol hikayesini yaşar....yolcuları seyretmek, yollarımız kesiştiyse omuz vermek en güzeli, nefret en çok içinde barındıranı yorar...sevmek saygı duymak en güzeli ☺️

    YanıtlaSil
  17. Sizinle 2014 yılından beri yol arkadaşıyım, keşke en başından tanışma fırsatım olsaydı! Önce youtube üzerinden tamamen rastgele şekilde videolarınızı görüp daha sonra hemen blog sayfanızı açıp bütün yazıları okumuştum. Hala bile huzur aradığım zaman eski yazılarınızı açıp okurum çünkü bana geçmişte sahip olduğum ama şimdilerde pek yakalayamadığım mutlu zamanlarımı hatırlatır. İyiki sizin gibi sevgi dolu bir kalbi tanımışım, 7 senedir bu fikrim bir kez bile değişmedi.
    Sizinle birlikte bu yolda yürümekten dolayı çok mutluyum ve diğer yol arkadaşlarınız ile beraber de yolun gittiği yere kadar da devam edeceğim..
    Sevgilerle, Pelin.

    YanıtlaSil
  18. Nesrin Dönmez9 Haziran 2021 22:13

    İnsan şahsen tanışmadığı sadece sosyal medyadan tanıdığı birine gönülden bağlanabilir mi?Evet bağlanırmış.Ne yapar diye merak edermiş,kırıldığını gördüğünde üzülürmüş,hasta olduğunda acaba nasıl oldu diye merak edermiş,abla yerine koyarmış,arkadaş yerine koyarmış...Ben sana fiziken belki hiç sarılamam ama gönülden sarılıyorum şimdi.Yolun neresinde olursan ol,yol şartları ne kadar yorsa da kırsa da üzse de sana gönülden sıkı sıkı sarılan birileri var lütfen unutma🙏Ne diyorduk kalk sarılmamız lazım.☺🌺

    YanıtlaSil
  19. Ne güzel yazmışsın, tüylerim diken diken oldu gözlerim doldu okurken. Bende 7 yıldır senin leyim, uzaktan da olsa kocaman kocaman sarılıyorum sana....

    YanıtlaSil
  20. Koku hafizasinin ne oldugunu bana ogreten guclu kadin❤�� her zaman yolun neresindeysen bizde oradayiz❤��

    YanıtlaSil
  21. Bir gün bir yerde karşılaşırsak eğer -Allah'ım amiiiiiin- bağırarak kalk sarılmamız lazım diyip sımsıkı sarılacağım sana Sergül abla :) İyi ki kesişti yollarımız. Birtanesin <3 hayatıma kattığın güzellikler için yoluma ışık olduğun için ablalığın için her şey için teşekkür ederim bin kere :))))

    YanıtlaSil
  22. 8 yıldır seni izliyorum ilkokul 1 den beri sanırım hatta bir ara beni canlı yayınına almıştın konuşmuştuk ikimiz😊 hayatını okuyunca duygulandım çünkü ben seni öz ablam olarak görüyorum ben seninle büyüdüm🥰 seni çok seviyorum herkese selamlar😊😋🥰

    YanıtlaSil
  23. Seni görsem de sarılsam ben de tatlı kızım.

    YanıtlaSil
  24. Yolun son 5 yılına eşlik etme fırsatım oldu,tanıdım ve çok sevdim ,inşallah bir gün biz de sarılırız��

    YanıtlaSil
  25. Güzel kalpli Sergül yine duygulandırdın bizi kardeşim kadar çok sevdim senide gülen yüzünüz hiç solmasın🙏 (bana göre de hala 2008 deki gibi güzel bakıyorsun) her zaman yol arkadaşlığı kazanacak 🥰

    YanıtlaSil
  26. 'Kalk sarılmamız lazım' ruhunu yaşayabildiğim hayaller kuruyorum ama Kıbrıs'a gelme ihtimalin yok gibi��... Yine de ben o ruhu yazılarında, videolarında, paylaşımlarında hissediyorum. Biriz, beraberiz gibi geliyor. Aileden oldun artık. Daha dün gece son yüklediğin videoyu televizyondan açtık, Nagoya merkeze gittik, sonra Nefes'i sevdik, eşim napıyorlarmış dedi. İyiler mi? İşte bu gerçek bir yol arkadaşlığı. Yokken merak ediliyorsa bir insan, artık var olmuş demektir. Sen iyi ki varsın...

    YanıtlaSil
  27. Merhaba Kalbin de yüzün gibidir eminim. Çok ara verme yazılarına senden haber almak istiyoruz. Kocaman sarılıyorum. Hülya

    YanıtlaSil
  28. Çok güzel yazmışsınız hiç bitmesin istedim..Yol hep düşündürür beni de yol arkadaşım var yolum var yaşım var gidiyoruz gündüz gece ..yolunuz hep güzel olsun yol arkadaşlarınız da hep sevgi dolu olsun .Taa nerelerden baba Bi bile dokundu yol arkadaşlığımız yazmayı ben de çok seviyorum sizin gibi..

    YanıtlaSil
  29. Sergül,
    Oldu mu 13 yıl ya? Olmuş ya.. Yeni gelmişin blog açmışın.. Sanki o kadar zaman geçmedi gibi.. Sağol Sergül'cüm.. Sen bize, yani bana ve Junko yengene yol iz oldun. Cesaret aldık senden. Selamlar.
    Cihan - Junko - Shiho

    YanıtlaSil
  30. Yol arkadaşlığın yoluma ışık oluyor iyi ki varsın ❤️🌼

    YanıtlaSil
  31. Bende seni sessiz sedasız takip edip kız kardeş görenlerden biriyim ... Sanki bir şeyler yazsam bende sana karışacak canını sıkacakmışım gibi geliyor bazen Duruyorum bakıyorum okuyorum uzaktan uzağa Ses vermiyorum ama yıllardır hemde uzun yıllardır burdayım Biri sorsa öyle güzel anlatabilirimki seni 😊 İyi ki varsın arkadaş iyi ki olacaksın🙏🏻

    YanıtlaSil
  32. nie bilmiyorum ama bağıra bağıra ağlamak geldi okurken serrose ben Neslişah😘

    YanıtlaSil
  33. İtiraf ediyorum bana biraz aksi geliyordunuz. Sizi 2015'den beri takip ediyorum. Şimdi sene olmuş 2022 sizi çok iyi anlıyorum. Bende sınırları aşan insanlara dayanamıyorum. Onlara uygun bir dille cevap verdiğimde de (küfür ve bağırma yok) aksi ve agresif oluyorum. O süreçte de binlerce hadsiz yorumlar almıştınız belki de o yorumlardan sonra sizin hakkınızdaki düşüncelerim değişti. Ben o soruları kankama bile deli gibi merak etsem de asla soramazdım.

    YanıtlaSil

Vakit ayırıp fikrinizi belirttiğiniz için teşekkürler
Hakaret veya konu ile alakasız olmadığı sürece bütün yorumlar yayınlanır

Sevgilerimle
Sergül