Nefes olduktan sonra sanırım en çok yakındığım şey, kendime vakit ayıramamak. Benim kendimle olan bağım azaldığı ya da koptuğu zaman toplayamıyorum kendimi. O yüzden bilinçli bir zaman ayırmak ya da ayırdığım zamanın farkına varabilmek adına bu seriye başlıyorum.
Belirli aralıklarla bu yazıyı güncelleyeceğim bakalım nasıl gidecek bu süreç.
1 Ocak - Hep ertelediğim resim kursuma geri döndüm. 1 saat online resim çalışması yaptık.
2 Ocak - Nefes'i babasıyla bırakıp, yukarıda tek başıma kitap okudum.
3 Ocak - Uzun bir duş arkasından, ojelerimi sürdüm, maske yaptım.
Çok iyi ve doğru yapmışsınız, azimle devam,takipteyim.
YanıtlaSilMerhaba nerelerdesiniz yazılarınızın arasını açmayın bu kadar saçlar çok hoş olmuş mutlu yıllar hülya
YanıtlaSilUzun zamandır arama motoruna 'Yolun Neresindeyim?' yazmadığımı farkedince acaba yeni yazı var mıdır heyecanıyla sayfaya girdim ve yeni yazıyı görünce çok mutlu oldum. Bundan 7-8 yıl önce sabah rutinim olan şeyi yapmak çok iyi hissettirdi. Galiba bugünün yüzümü gülümseten şeyi buydu. İyi ki yolum buraya düşmüş de yol arkadaşım olmuşsun. Teşekkür ederim hayatıma kattığın tüm güzellikler için :)
YanıtlaSilÇok basit gibi gözüken bu karar aslında yeniden ışıldamak için gerekli şuan o kadar ihtiyacım var ki bu basitliğe
YanıtlaSilKolay gelsin , uzun soluklu bloglar ,sessiz kalmamalı.
YanıtlaSilmerhaba sergül hanım, blogunuz çok güzel olmuş. yazılarını akıcı ve kolay okunuyor. sanki sohbet tadında. duygularınızı ifade etmekte çok başarılısınız. insan sizi okurken kendinden bir şeyler buluyor. yüreklere dokunuyor ve duygulara tercüman oluyorsunuz. sizi takip etmeyi çok isterim. rica etsem blogunuza ABONE OL kısmını da ekler misiniz?
YanıtlaSilHasta olmadım mesela :D
YanıtlaSilMerhaba Sergul hanım yazılarınızı ilgiyle ve severek okuyorum iyi ki varsınız kendi kitabınızı yazdığınız günleri de görmek umuduyla daha güzel günler görmeniz dileğiyle hoşçakalın
YanıtlaSil