Böyle yazılar yazacağım zaman duygusallaşıyorum ben.
Ortaya ne çıkacak bilmiyorum ya :)
2 gün once sessiz sedasız 11. yılını kutladım blogumun.
Aslında bu yazı o gün yazılacaktı ya...
Nefes Hanım hayatımın merkezi olunca, kendimle ilgili her şey daha çabuk unutulur oldu.
Neyse 2 günden bir şey olmaz.
23 yaşında ve Japonya'ya gideli 1 yıl bile olmamıştı bu ekrana ilk baktığım zaman.
Annemlerle konuşmuştum, denize gidiyorlardı.
Ben ise yağmur mevsimi nedir onu bile bilmeden, haziranda yağan yağmur yüzünden bunalımdaydım.
Öyle ya! Haziran ayında gri gökyüzü mü olur a canım!
12 sene oldu gideli hala alışamadım!
Yolun Neresindeyim dedim kendime ve bloğumda bunu sorguladım hep.
Yol bahçelerden, şehirlerden, ülkelerden, evlerden, okullardan, kurslardan, hastanelerden, mezarlıktan, tapınaklardan, müzelerden geçti gitti.
Eskisi kadar açıp bakamıyorum bu ekrana!
Çünkü Efsun'u kaybettiğim günün sabahı bir blog yazısı yazacaktım.
Ekranı açtım, başlığı yazdım ve o an içimden gelen bir ses
boşver bloğu git kızını kucağına al dedi.
Ben de ekranı kapatıp, uyuyan kızımı kucağıma aldım.
Ve bilmeden bütün günü böyle geçirdik.
Bir işaret miydi, bir his miydi, tesadüf müydü bilmiyorum.
Ama o günden beri masa üstü bilgisayarımı kullanamıyorum.
Elim gitmiyor hala ve evet 3.5 yıl oldu o gün yaşanılanı...
Bir diğer sebep de instagram tabii ki... Orada yazınca buraya pek el gitmiyor.
Orası daha pratik geliyor. Sagolsun blogspot da burayı pratikleştirmeyi, yazmayı, takip etmeyi, yorum bırakmayı ve hatta yorum cevaplamayı kolaylaştırmıyor.
Burada yazı yazıp, instagramda paylaşmazsam yazı okunmuyor.
Kimsenin demeyeyim de %90 kimsenin haberi olmuyor.
%10 kim diyeceksiniz? Onlar yol arkadaşlarımın içerisinde farklı bir bağ kurduğum kişiler.
Onlar 'benim gibi' eski yazılarımda dolanmayı seven kişiler.
Ben de yapıyorum...
Dönüp okuyorum yazdıklarımı ve satır aralarında yazamadıklarımı...
Yol nerelerden, kimlerden geçmiş...
Neler almış, neler vermişim!
Neler demiş, neler diyememişim!
Yol beni nereden almış nereye getirmiş...
Okumayı, hatırlamayı ve unutmamayı seviyorum.
Şu an instagramda bloğum ile ilgili öyle güzel şeyler yazıyorsunuz ki...
Ben de öyle çok özlemişim ki!
Bu gazla her gün yazasım var!
ama...
Bakalım yol bizi nereye götürecek!
Eeee o zaman klasik kapanışa geçelim!
Yol arkadaşlığınız için çok teşekkür ederim!
İyi ki açmışım bu bloğu
ve iyi ki yolumuz kesişmiş sizinle!
Ne olur hakkınızı helal edin
ve benim sizde hakkım varsa yerden göğe helal olsun!
Yolumuz daha nice güzelliklerden geçsin inşallah
birlikte!
Yol arkadaşlığımız hiç bitmesin ablacım inşallah ����
YanıtlaSilYol arkadaşlığımız hiç bitmesin inşallah ablacım
YanıtlaSilYol arkadaşlığımız hiç bitmesin inşallah ablacım
YanıtlaSilBahtın açık yolun hep aydinliklara çıksın
YanıtlaSilYol arkadaşlıgınız gezip gittiğiniz yerler ve en önemlisi heyecanlarınızı bizimle paylaştığınız için teşekkürler ❤️
YanıtlaSilHerkes bilerek ya da bilmeyerek bir yol tutturuyor ve yürüyüp gidiyor bazen de duraksıyoruz ; soluklanıyoruz. Gücünüz , sabrınız , mutluluğunuz , huzurunuz , sağlınız yolunuz boyunca sizinle olsun. Instagram güzel evet ama burası daha uzun soluklu inşallah hep buluşuruz buralarda :)
YanıtlaSilSevgiler :)
Iyiki size internetten denk gelmişim ıyiki takip etmeye başlamışım bende memleketimden uzağım siz arkadaş oldunuz bana hadi artık video paylaşsın bir şeyler yazsın diyorum kısacası bilmeden yol arkadaşı oldunuz bana yol arkadaşlığımız hiç bitmesin yolunuz hep açık olsun 😍
YanıtlaSilOzledim buralari yol arkadasim,nice yillara ❤
YanıtlaSilİçinden geldiği gibi yaz Sergül abla, biz bekleriz... Sen yazmadan da aklıma estikçe bakıyorum eski yazılarına ben de zaten. :)) Eski bir yazını okurken, bunu okurken şu yaşta şuradaydım falan diyebiliyorum mesela, bu sebeple daha da özel olarak yol arkadaşlığımız sürüyor benim için, instagram YouTube derken... İyi ol, mutlu ol, hep de sürsün bu güzellik inşallah. :) Sevgilerimle...
YanıtlaSil❤❤❤❤
YanıtlaSilYazmayı bırakma nice 11 yılların olsun! Sen yaz biz okuyalım ;) Evet instagram daha pratik ama burayı bırakmaaaa.. Umarım blogspot sesimizi duyar :) Çok öpüyor sana sağlık mutluluk huzur diliyorumm! (içimden geldi)
YanıtlaSilNice güzel yıllarınız olsun ben blog yazamasam da yeni eklenen yazıları hep okuyorum.
YanıtlaSilGerçekten blog yazılarının yerini hiçbir şey tutmuyor nedense... Boşver bakan görsün burayı da 😜 Nice beraber senelere Sergül abla❤️
YanıtlaSilSergül hanım hikayeniz beni çok etkiledi. Yolunuz açık olsun.
YanıtlaSilBu mücadeleli hayatınızda sağlığınızada dikkat etmenizi tavsiye ederim. Sağlıklı beslenme ve sağlık adına içerisinde çok faydalı bilgiler barıdnıran bir web sitesi biliyorum. Bu web sitesini sizinle de paylaşmak isterim . Kesinlikle ziyaret ettiğinize pişman olmayacaksınız. kesinlikle ziyaret edin.
>> https://www.diyetuzmani.com.tr/
Hayırlı günleriniz olsun..
Yazılarını okumayı çok seviyorum.
YanıtlaSilNice mutlu blog yılları :)
Sen yaz biz hep okuruz:))
YanıtlaSilSen yaz biz hep okuruz:)
YanıtlaSilNedense uzun zamandır insanlarla yahut sıradan varlıklarla kuramadığım bağı sizinle kurdum.Bu bir anlıktı. Kendimi yönetemedim. Sizi her izlediğimde aklımda bir gurbet rüzgarı. Gözlerimi yaşartıyor. Nadide insanlardan bir tanesisiniz. Çok güzel günleriniz olsun.
YanıtlaSil