6 Nisan 2020 Pazartesi

İnstagram ile Pazartesi #217

instagram kullanıcı adım:serrose
kitap hesabım: serrosevekitap
Yoshi'nin kullanıcı adı:yoshijaponbalik
Ablamın kullanıcı adı:yilmazailesi6109
Annemin kullanıcı adı:3kizannesi

instagram web üzerinden beni takip etmek isterseniz buyrun bu linke.





 Corona sebebiyle annemi 1 hafta erken göndermek zorunda kaldık. Kore aktarmalı gelmişti. Kore uçuşları kapanınca, Tokyo'dan direkt dönmek zorunda kaldı. Zaten bu gelişinden hiçbirimiz hiçbir şey anlamadık. Sağlıklı günler gelsin geri de bu gelişinin anısı silinsin zihnimizde!




İyi ki Doğdun Erina! Doğum gününü kutladık :) 4 kız başbaşayız hatta şu an videosu yayında :)




Kapalı alan ve kalabalıklara girmediğimiz için hemen her gün, hava durumuna bağlı olmakla beraber evin civarındaki parklara gidiyoruz. Nefes için en iyisi bu şimdilik. 2 gündür rüzgardan çıkamıyor olmak delirtiyor bizi ama :( Sizleri düşününce nankörlük gibi geleceği için susuyorum!


Bu sene sakuralar bizi şaşırttı. Yağmura ve şiddetli rüzgara rağmen hala duruyorlar dallarda.
Bu fotoğrafı özellikle çok seviyorum. Umut koydum adını.



Babalara neden çocuk emanet edilmez temalı fotoğrafımız :) Nefes'in tersten çıkma hevesi hep vardı ve ben pek teşvik etmiyordum. Destek de olmuyordum. Dikkatini dağıtıp, başka yere yönlendiriyordum. Ama babasının azıcık desteğiyle hatunumuz artık tamamen tersten çıkmayı hem de tepeye kadar öğrendi!
Yandım mı? Yandım bence :)



Aslında her zaman ama özellikle içinden geçtiğimiz bu dönemde 'me time' 'kendine zaman ayırma' işini ciddiye almak lazım. Akıl sağlığımıza ihtiyacımız var. Size iyi gelen ne ise onu yapın!

Bu bir 'Sergül zamanı' fotoğrafıdır.



Maske takar mı, takmaz mı derken genel olarak severek takıyor. Ama bir anda çıkarıp atıyor. Böylece kaç maske kaybettik. İşin kötüsü maske bulamıyoruz :(



Çok uzun zamandır bu seriyi yazmıyordum. Geçen hafta Neslihan yazsana ya dediği için, bugünün Pazartesi olduğunu çaktığım an açtım burayı.
Sizi anne kız uğurlamak istedim efendim.

Belki haftaya
Belki daha yakında 
Belki kim bilir ne zaman
Tekrar görüşmek üzere :)

Serinin diğer yazıları için buraya tık tık 

8 yorum:

  1. Teşekkür ederim dostum, mutlu ettin beni:) Benim için ayrı bir yeri var bu rutinin, bekardım oraya gelecektim ve hevesle okurdum. Ranzalı yatağımdan çıkmadan okurdum. Ne günlerdi... Güzel günler görelim bundan sonrasında umarım. Kocaman sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Sergül ablacım günaydın. Burada öğlen olmak üzere. Yıllardır takip ettiğiniz birileri olunca, insan ister istemez duygulanıyor. Belli bir zaman geçiriyorsunuz, birlikte büyüyorsunuz... Instagram'da pazartesi yazılarını çok seviyorum. Biliyorum Nefes'le zor ama bloga uğramayı unutma. Kötü yorumları da takma, Allah'a havale et ya da canın isterse hukuk önünde hesap versinler. Onlar mutsuzluklarının acısını senden çıkarmaya çalışan trollcükler. Sana seni sevenler yeter. Aman siz de virüse karşı dikkat edin, umarım hepimiz bu bela atlatılınca bol bol dışarı çıkarız. Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  3. Canım Sergül şu günlerde kendimi Nefesin bebek arabasında ters duran bebeği gibi hissetsem de 🙄 🙃iyiki yazıların ve videoların var sevgiler İstanbuldan 🌼

    YanıtlaSil
  4. Bu yazı dizisini özlemişim. Nefes'le maceralarınıza bayılıyorum :)

    YanıtlaSil
  5. Selamlar sizleri takipteyim sizde son yazıma yorum yapıp takip ederseniz çok ama çok mutlu olurum :)

    YanıtlaSil
  6. Selamlar blogunuzu takipteyim sizde blogumu takip edip son yazıma yorum yazarsanız çok ama çok mutlu olurum :)

    YanıtlaSil
  7. Bu seriyi yıllardır takip ediyorum. Ellerine, yüreğine sağlık Sergül ❤️

    YanıtlaSil
  8. Sergül abla öncelikle merhaba , seni instagramdan tanıyorum. Fakat burası bana sanki daha seninle başbaşaymışız hissi veriyor. O yüzden buradan yazmak istedim. Umarım görür ve cevap yazarsın. Veya başka sergül ablalar da yazabilir . :)
    27 yaşındayım . 23 yaşında evlendim. İki yıllık adı olan ama hayatımda hiç bir işe yaramayan bir üniversitenin bölümünden mezunum. Evlilik hayatım boyunca birçok işe girdim çıktım , bazılarının kıymetini bilemedim , bazıları gerçekten dayanacak gibi değildi. Ama üstümde hep bir geçim sıkıntısı vardı ve hiç sorgulamadan bulduğum ilk işlere girdim çalıştım.
    Şimdi bunu uzun uzadıya neden yazıyorum. Çünki asıl sorun para. Yani bence öyle. Eve para getirdiğin sürece iyisin. Öbür türlü birşeye hakkın yok. Çocuk da yapmadım. Hala istemiyorum. Çocuğun arkasına sığınmak da istemiyorum. Birşeyleri başarmak için çokmu geç bilmiyorum. Ama yapmak istiyorum. Kendime acıyorum. Sanki çevremdeki herkes bana işeyeramaz gözüyle bakıyor gibi .
    Çalışıyormusun, “hayır
    Çocuğun varmı, “hayır
    Uzunca bir hmmmmm
    Eee ne düşünüyorsun peki??
    İnsanlardan herşeyden nefret eder oldum. Hiç çaba sarfetmeden, sadece şansı yaver gidip de hayatındaki en ballı yerleri torpillerle kapmış olan insanların bana yüksekten bakmalarından bıktım. Şanssızlığımdan bıktım. Bu süreç daha çok zorluyor beni. Psikolojikmen büyük bir çıkmazdayım adeta. Ne yapmam gerek lütfen sen söyle . Senin ne düşündüğün benm için önemli.

    YanıtlaSil

Vakit ayırıp fikrinizi belirttiğiniz için teşekkürler
Hakaret veya konu ile alakasız olmadığı sürece bütün yorumlar yayınlanır

Sevgilerimle
Sergül