Annem geldiiiii! Gelmeden önce ne planlar, ne hayaller, ne düşler kuruldu ama elimizde kocaman gerçekler var.
Annem gelir gelmez nezle oldu ve bütün ev halkına bunu sattı. Arkasından sırayla hepimiz nezle olduk. Annemin nezlesinin yanında bir de birazcık jetlag olunca, geceler gündüzler azıcık karıştı.
Böylelikle günler normal hızından 3 misli hızlı geçti sanki.
Nefes annemi hiç yabancılamadı, zaten her gün telefondan gördüğü için alanda ilk yanağına dokundu. Sanırım gerçek mi değil mi kontrol etmek istedi. O an videoda mevcut :) En alta ekleyeceğim.
Nefes bu yaşına 1 kere bile sallamadan geldi. Yeni doğduğu zamanlar, beni isyana kadar sürüklediği anlarda annemin birkaç denemesi olmuştu ama pes etmedim. Çünkü bebek dilinde 1 kere sonrasında hep demek anlamına geliyor. Eğer ayağa alışırsa, sabahlara kadar bunu tek başıma yapamam dedim, direndim.
Şimdi de sallamıyor annem aslında :) Oyuncak bebeği ile oyun kurmaya çalışırken annem, ayağına koymuş bebeği ve sallamaya başlamış. Bizimki bebeği fırlatıp atıp kendisi yatmış. Çok şükür oyun olarak ve 1 kereye mahsus yapıldı :)
(sallayarak uyutana saygım var, ben tamamen kendimi düşünerek karşı çıktım)
Şerifem kendini toparlar toparlamaz bahçesini teftişe çıktı. Ne Yoshi ne de ben yüzüne bile bakmadığımız için fırçamızı da yedik :)
Bu ikiliye bayılıyorum. Şimdi de iki kafadar parka gittiler. Ben de rahat rahat duşumu aldım. (Soranlara cevabım evet katı şampuandan çok memnunum) saçımı bile taramadan (pühhhhh onu bile Yoshi'ye yaptırıyor) bilgisayarımı açtım ve 10 günden fazladır yazılmayı bekleyen bu satırları yazıyorum.
Blogumu özlüyorum hep aynı terane dön dur ama... bir türlü olmuyor! Elim gitmiyor, kafam gitmiyor.. tam olacak mesela Nefes durmuyor. Zaten yanında pc açamıyorum, amaçsızca klavyeye basmak istiyor.
Neyse bakalım göreceğiz 2020 kaç yazı ile bitecek. Benim hedefim geçen seneyi geçmek :) Geçen sene sadece 10 yazı yazmışım. Utandım şu an! Bu sene 11 yazı ile biter mi dersiniz?
Ben buradayım dersem, kimler duyar acaba sesimi?
Harika bir 2020 diliyorum hepimize!
Sağlık başta olmak üzere geri kalan bütün güzel şeyler de bizimle ve bizim olsun!
Annemi karşılama anımız!
Bizde burdayııızzz🥳🥳canım Sergül ablam sen yaz biz okuruz🥰😘 bizde özlüyoruz burayı❤
YanıtlaSil10 da olsa 11 de olsa seni buralarda görebilmek güzel ♥
YanıtlaSilben duyuyorum sergülcüm biz hep buradayız :)
YanıtlaSilBen buradayim :)
YanıtlaSilBayıldım yazına❤️
YanıtlaSilBen burdayım :)
YanıtlaSilSeviyorum yazılarını, tabi ki burdayım :)
YanıtlaSilburası ilk göz ağrımız 5-10 farketmez burdayız :)
YanıtlaSilŞimdi ve sonsuza dek burada. 😄😘😘
YanıtlaSilAllahin izniyle biter ustune de eklersin�� ins benimde hedefim bu sene butun blog yazilari okumak seni seviyoz icini bize aktarisinla bircok kisiye dokunuyorsun��
YanıtlaSilGözünüz aydın. Tatlı maya ekmeğine bayılırım. Her Bodrum seyahatimde Söke' ye uğrar garajın karşısındaki fırından hem tatlı maya ekmeği, hem de tatlı maya peksimeti alırım.
YanıtlaSilBiz hep buradayız !!! :)
YanıtlaSilBlogları youtube la desteklediğimiz zamanları özlüyorum. Youtube sanki bloglar için vardı. Hala tadı damağımda. 2014 yazında üniversite sınavının bitiminde çok hızlıca baştan sona bu blogu okuyup üniversitede de ders sarmadığı zamanlarda bazı yazıları birkaç kere okuduğumu hatırlıyorum. Instagramı desteklemeyen telefonumda acaba Sergül bir şey paylaşmış mıdır diye umutlanıp indirdiğim apk dosyalarıyla telefonuma bulaşan virüsleri.. :D Attığın bulutları, Fuji-san manzaralı fotoğrafları. O zamanlar kadar sık olmasa da şimdi iş yerinde boş kaldığımda bir geziyorum buraları. Hadi 10 bilemedin 11 yaz, biz okuyucu olarak 1 tane de atsan buralarda bekliyoruz.
YanıtlaSilÖzletme kendini yol arkafadim
YanıtlaSilBiz hep buradayız...
YanıtlaSilEskiler bebek görünce hemen ayakları sallanıveriyor. Mesela benimkiler de şu an amaçsızca sallanıyor. Allah tüm şerlerden korusun Nefes'i.
YanıtlaSil