Her zaman olduğu gibi yine çok kıskandım.Yukarıdaki fotoğrafa iyice bakarsanız görebilirsiniz.
Göremeyenler ya da araştırmak istemeyenler için biraz daha yakından bakalım.
Bu da mı olmadı?
Durun bir dakika
Japonya'da zaman zaman rastlarsınız bu görüntüye.Boyasını,defterini,sandalyesini alan geçiyor güzel bir manzara karşısına ve başlıyor resim yapmaya.
Ah nasıl kıskanıyorum hem o atmosferi hem de o yeteneği.
Üzülerek söylüyorum ki bende resim yeteneği yok.Bu sebeple ders almayı çok istiyorum.İnşallah bir gün gerçek olur bu dileğim.
Ah be amca nasıl imrendim sana bilemezsin.
Keşke bizim ülkede de bolca karşılaşsak bu tür görüntülerle.Burada insanlar emekli olduktan sonra kurslara gidiyorlar.Çalışırken vakit bulamadıkları şeyleri yapıyorlar.Bu özellikleri çok hoşuma gidiyor.Ama diğer yandan da gençken çalışmakla kafayı bozdukları için kızıyorum onlara.Bir ortası olsa sanki daha iyi olacak.Bence bu hayatın sırrı denge.Dengede tutmak her şeyi.
Bu sebeple kıskançlığımı da dengede tutup gidiyorum.Sakura fotoğraflarını seçmeye çalışıyorum.İşim çok zor :)
Artık Tr'de de epey hobi kursuna giden var. Ama tabi ben ancak Ankara ve İstanbul için referans olabilirim.
YanıtlaSilÇizim konusunda yetenek çok da birincil bir gereklilik değil. Kurslarda verilen teknik bilgiyle gerçekten iyi sonuçlar alınıyor. Yetenek, bu teknikle kendini ifade edebilecek bir şey ortaya çıkarma noktasında giriyor devreye bence.
Eğer merakın varsa, hiç bekleme hemen kursa başla derim. Zihninde yarattığın bir imgeyi, ya da gördüğünü kağıda aktarabilmenin tatmini pek az şeyde var.
Ah aynen bende cok kiskanirim güzel resim çizenleri, hele de manga çizimlerine çok imrenirim. Manga diyari japonyada pek cok resim kursu olsa gerek.
YanıtlaSilAh ah bende cok kiskanirim, ama ben daha cok manga cizebilmeyi istiyorum. Burada onun kurslari olsa hemen giderim deee.... Ayrica gençken olmayan yetenegi yasliyken napayim ki. Haklisiniz bence olayi dengelemek gerek :)
YanıtlaSil