19 Temmuz 2012 Perşembe

Ben...Bazen...


Ben bazen çok kırılıyorum
güceniyorum
anlamıyorum
baş edemiyorum
kendime kızıyorum
hala insanlara güvenebildiğim için!
Susuyorum 
ama ağlıyorum
çok ağlıyorum!
Tanıdığımı sandığım insanlar kırıyor beni 
ya da
beni tanıdığını sananlar!
sanmak ağır bir şey!
dostun sanmak
arkadaşın sanmak
komşun sanmak
sevdiğin sanmak
sevildiğini sanmak

offf moralim bozuk anlayacağınız gibi!
Kimse bana söz vermesin istedikçe insanlar bana söz veriyor 
ve
TUTMUYOR!
Sonra kapandı sandığım yaralarım çıkıyor ortaya bana ağır geliyor!

Kırılıyorum hatta parçalanıyorum.
Allah görüyor 
ona sığınıyorum.
Sonra beni üzenlerin başına kötü şeyler geliyor 
beddua ettiğimi düşünüyorlar.
Sadece ilahi adalet denen şeyin varlığını unutmuş oluyorlar!

Ben bugün yine ilahi adalete sığınıyorum.
Bugün çok ağladım ben!
Söz vermeyin bana canım acıyor dediğim zaman kimse inanmıyor bana!

--------
Ne oldu diye sormayın anlatılacak bir şey değil.
Söz verildi ve tutulmadı diyelim.
Ve ben bir kere daha insanlara ya da insan sandıklarıma güvenmemeliymişim bunu deneyimledim.
Ve bu bana ağır geldi.
---------------------

Bugün biraz daha ağlayıp sonra (Seren'in dediği gibi) üzerinden atlayacağım.

Kalan günlerimi bunlarla harcamak niyetinde değilim.

-----------

Daha önce yazmıştım.

Söz ağızdan çıkmıyor bazılarında!


17 yorum:

  1. bunu herkes okusa, en çok da okumasını istediğim okusa, söz verilip tutulmadığında neden ağladığımı anlasa.. çok güzel olurdu sanırım..

    YanıtlaSil
  2. Sürekli bana da oluyor.İnsanlara çok fazla güvenirim ben de.Ama Seren'in dediği gibi her şey geçiyor.. :) Mutlu olmaya bak ! :)

    YanıtlaSil
  3. selamlar ne zamandır yazmayı düşünüyordum size kısmet bugünmüş belki düzelir biraz moraliniz.Tamda doğum günüme birkaç gün varken buldum sizin bloğunuzu.o gündür ne zaman canım sıkılsa blogunuzdaki fotoğraflara bakıyorum yazılarınızı okuyorum ve her defasında kendine değer veren ve sınır tanımayan bir kadın görüyorum,yaşadığımız anları güzelleştirmek onun için şükretmenin bir başka yolu bence.sizden sonra kendime daha özenli kahvaltılar hazırlıyorum,kitaplarımı renkli kalemlerle çizip güzel defterler aldım kendime,bence birazcık evimizi özlemişsiniz çünkü bende ailemden ayrı bir şehirde yaşıyorum ve ne zaman onları ziyarete gitsen bir kaç hafta sonra kırılganlaşıveriyorum.Allah size her şeyin en güzelini en hayırlısını nasip etsin sevdiklerinize sağlıklı hayırlı ömürler nasip etsin ....

    YanıtlaSil
  4. Geçmiş gitsin olsun Sergül...

    Sen hayatını çok açık ve içtenlikle yaşayan ve aktaran birisin. Böyle olunca da, çok daha kolay kırıyor insanlar seni.

    Çok üzüldüm üzülmene. Seni hiç görmemiş olsam da, ne kadar iyi niyetli olduğun belli.

    Umalım ki başına gelen bu son olsun. Olmayacaksa da, sen daha az incin bir sonrakinde.

    Sevgiler, Başak

    YanıtlaSil
  5. selamlar ne zamandır size yazmayı düşünüyordum kısmet bu güneymiş, doğum günüme birkaç gün kala blogunuzu ilk defa gördün ve o günden beri ne zanman canım sıkılsa yazılarınızı okuyorum, resimlerinize bakıyorum ve her defasında kendine değer veren ve sınır tanımayan bir kadın görüyorum. hayatımızı güzelleştirmek sahip olduklarımız için şükretmenin bir başka yolu bence.sizden sonra kendime daha özenli kahvaltılar hazırlamaya başladım,kitaplarımın altını renkli kalemlerle çiziyorum, internette gördüğün bir çok şey sizden araklanmış farkettim....sadece moralinizin bozulmasına üzüldüm, bence birazcık evimizi özlediniz çünkü bende ailemden uzakta yaşıyorum ve ne zaman onları ziyarete gitsem bir kaç hafta sonra alıngan kırılgan biri oluveriyorum ...Allah size her şeyin en güzelini en hayırlısını versin ...güzel gözlerinizden öpüyorum

    YanıtlaSil
  6. kalp kırığı hiç bir acıya benzemiyor,dilerim hızlı bir şekilde atlatabilirsin.

    YanıtlaSil
  7. Niye üzüldün bilmiyorum ama her kelimesine tek tek katılıyorum. Sevdiğim, eşim, dostum, anam, babam, kardeşim dediğim, en iyiyi-en kötüyü, en acıyı, mutluluğu, ölümü, afeti paylaştığım, yıllarımı verdiğim insanın sözüne güvendim, hayatımı tükettim. O gitti, şimdiyse bana kalan parça parça bir hayat, kırılan gurur, yitip giden ömür, hiç düzelmeyecek kayıp bir ruh.

    YanıtlaSil
  8. Ruhumu okudun sanki. Bugün seni boşuna takip etmediğimin farkına vardım... Tutulamayan sözler can acıtabiliyor. Hele ki bir zaman tüm güvenini harcadığın kişi veya kişiler söz verip tutmadıysa sözlerini... Çok iyi anlayabiliyorum.

    Benimde canım sıkkın. Verilen sözler yerini yalanlara ve boşluğa bırakmaya başladığı zaman sinirlenebiliyorum. Atlattığımı sandığım bir acıyı henüz atlatamadığımı anladım dün.

    Bugün yazınızı okuyunca, ürperdim resmen... Tüm hissettiklerim, düşündüklerim bir başkasının ağzından yazılmış. Ne olduğunu bilmesem de, deneyimlerinle, hissettiklerinle Yalnız değilsin... :)

    Ben inanıyorum atlatacağına. Umarım çabuk geçer bu hüzünlü haller... Yazını okuyunca yazmadan duramadım. Kusuruma bakma. Sevgilerle Didem... =)

    YanıtlaSil
  9. serrose ben senin gizli takipçilerindendim ama bugün bu yazını görünce ortaya çıkmaya karar verdim :) bugün bende senle aynı duygular içindeyim,tevafuk oldu diyelim :) şöyle bi söz var tam olarak hatırlayamasam da ama benim çok hoşuma gider:'herkesin hayatında yavşak (çok afedersin serrose ) bir arkadaş vardır,senin hayatında yoksa o yavşak sensindir! :) söz böyle,bizim hayatımızda bu tarz insanlar olduğuna göre demekki biz o insanlardan değilmişiz :)
    SEVGİLERİMLE esra :)

    YanıtlaSil
  10. Sanınca fena koyuyor sonrası ama, sanmadan da yaşanmıyor be...

    Salağa yatmak gibi bi şey..

    Seren

    YanıtlaSil
  11. İnan yanlız değilsin.. bence sen yine de önüne bak çünkü düşündükçe hayat içinden çıkılamaz hale geliyor.
    Bu arada Tolstoy İnsan Ne ile Yaşar kitabını çok sevdim ve mesajımı aldım..
    Tatilde buralara yolun düşerse beklerim...:)

    YanıtlaSil
  12. ah ah sizi çok iyi anlıyorum ve böyle bir durumda kendime acaba ben mi çok safım demekten, kendime kızmaktan başka birşey gelmiyor elimden..Biliyorum ki yine kanarım onlara, güvenirim ve üzülürüm..Keşke böyle tecrübeler edinmek zorunda kalmasak..

    YanıtlaSil
  13. selam, zaten kısa bir süreliğine ailenin yanına gelmişsin neden başkalarının ne dediğini neler yağtığını umursuyorsun. bende vaktinde çok üzüldüm şimdi umursamamayı öğrendim (kismen öğrendim desem daha iyi) insanın başı rahatlıyor.

    YanıtlaSil
  14. Hayat terazi gibidir.Eğer dengeyi kuramazsak hezimet yakındır.Ne yazıktır ki bizi üzenler ya en sevdiklerimiz ya da güvendiklerimizdir.Hani uzun zamanlı evliliklere bir bakıyorsunuz ki kapısında ayrılık sirenleri çalıyor.Herkes bunca zamandan sonra olur mu? dese de oluyor efendim.Son zamanlarda aldığım yanıtlar ise tanıyamıyorum artık oluyor.Gün geçmiyor ki bizi hüsrana uğratan kişiler illa eşimiz,kocamız mı? Hayır.. Bir bakmışsınız ki dağınız yanmış,bitmiş,kül olmuş.Sorun bukalemunluk moda!Dilerim kısa sürede üzerinizden atarsınız Serrose..

    YanıtlaSil
  15. üsme kendini :(( yazıyı ve yorumları okuyunca herkes yaşamış zamanla takmamayı öğreniyorsun sen yeterk i güzel kalbini ferah tut :)) öpücük

    YanıtlaSil
  16. bu post 'un bana çok dokundu .

    YanıtlaSil
  17. En agiri zaten sevildigini sanmaktir :) Öyle mutlu mutlu gezinir insan ortalikta seviliyorum diye, halbu ki can bildigin kisi senin kuyunu kazmaya baslamistir coktan. Ya ya... Aynisini yasadim ben..Sonra bana geriye kalan derin bi bosluk, yokluk, hiclik. Basa cik, cikabiliyorsan.

    YanıtlaSil

Vakit ayırıp fikrinizi belirttiğiniz için teşekkürler
Hakaret veya konu ile alakasız olmadığı sürece bütün yorumlar yayınlanır

Sevgilerimle
Sergül