Didim Şehir Lokantası

Temmuz ayında Türkiye'ye gelmiştik biliyorsunuz.Yoshi'nin abisi görmediği için Söke'den çıktık Priene,Milet ve Apollon tapınağını gezdik.Ve tabi ki çok acıktık.Ben küçükken Didim'e çok giderdik.O yüzden biraz bilirdim ama o ne Didim değişmiş başka bir yer olmuş.Yollar karışık,insanlar,arabalar çok ne yapacağımı bilemedim.Zaten çok hastaydım bir de üzerine yol rehberliği,dil rehberliği beni öldürdü.Diğer yandan da açlıktan öleceğiz.Ben gıcığımdır biraz her şeyi yemem,her yerde yemem.Bir de yanımda 2 japonla turistik yerde 3-5 kat şişirilmiş hesap ödemek de istemem.Eşim ve abisi dediklerinde inanmıyorlar genelde.

Neyse biz yanlış yollarda gezerken bir anda eniştemin kuzenlerinin dükkanlarını gördüm.5 dakika uğradık anlattım halimi acıktık,yakınlarda Mc Donalds,Burger King var mı falan diye soruyorum ben.Koray abiden bir güzel azar işittim elin Japonu ta ordan buraya gelmiş yedirsene bir kuru-pilav dedi.

Var mıdır ki falan diye sorunca tarifi aldık.Hemen kurulduk DİDİM ŞEHİR LOKANTASINA.

Türkiye'ye yeni ayak basmış ben onca çeşit sulu yemek karşısında uçtum tabi ki.Ama en çok semizotu yemeğinin olmasına sevindim.
Malum hem egeli hem de kandan giritli olunca ot yemeği benim için candır.

Karnımızı tıka basa doyurduk ama yiyemediklerimizde aklım kaldı.Hesabı öderken restoran sahibinin tanıdık çıkması daha da güzel bir tesadüf oldu.
Yani neymiş insanın memleketi gibisi yokmuş.

Not:Fotoğraflara bakarken bu hikayeyi anlatmadan olmaz dedim.Hem belki benim gibi Türk yemeklerini özleyenler vardır.

Sanırım Türkiye krizim geldi daha çok erken ama yaa :(