Hadi şeytanın bacağını kırayım diye düştüm yollara.Kendimi kitap okursun,güneş görürsün diye kandırarak.Bisikletim de paslanmaz hem :) Neyse bu park evden 2,5 km uzaklıkltaymış.Gittim bir banka oturdum.Çantamı açtım bir baktım ki kitabımı almayı unutmuşum yanıma.
Kitap okumaya parka gidip,kitabını yanına almayı unutan kişiye Serrose denir.
Parkta yalnız olunca ürktüm.Sürekli tetikte oturdum.Sonra 1 dede ve 1orta yaşlarda adam geldi yürüyüşe gene korktum.Ama inat ettim bu korkumu yeneceğim.Bundan sonra sık sık gidip bunu yeneceğim.
Madem kitap yok fotoğraf çekeyim dedim.Tuvalet çok sevimli değil mi?
Neyse bir süre oturdum yanlız başıma yapacak bir şeyim olmayınca eve dönmeye karar verdim.
Dönüş yolunda neyle karşılaştım sizce?
Orta boy bir yaban domuzu ile çok korktum.Eğer önümde bisikletli amca olmasaydı ben orda kalakalırdım.Video çektim ama korku,heyecan ve bisiklet olduğundan garip biraz.
Amcaya sordum normal mi buralarda diye.Yok çok nadiren olur dedi.
Yani evden çıkmam çıkmam çıkınca domuz koşturur beni :)
yine soğukkanlılığını koruyup video çekebilmişsin, ben direksiyondayken çıkmıştı gecenin karanlığında, arabanın içinde olmama rağmen ölmüştüm korkudan :) tabi benim olduğum yer biraz daha dağlıktı ve iki domuz vardı, ama yine de ucuz kurtulmuşsun, yaban domuzları gerçekten dengesiz oluyorlar
YanıtlaSilgeçmiş olsunmu denir :) ama çık bence insan üstüne gitmeli bazen korkuların ama tabi domuzsuz günlerde :)
YanıtlaSilSen tut bir değişiklik yap, uzak yerlere tek başına gezmeye git, orda da yaban domuzu gelsin bulsun:))) Ama seni caydırmasın, yine denemelisin;)
YanıtlaSilderya:bi alemsin sergülcüm ya.vallahi gülmek istemezdim ama başıma gelir korkusuyla.yarıldım gülmekten.adam gidiyo sen gidiyosun.adam duruyo sen duruyosun.gelmiş geçmiş olsun.umarım bi daha başına gelmez.sevgiyle kal.
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilDun ben de eve bir saat mesafedeki kutuphaneye calismaya diye gidip, notlarimi evde unuttugumu fark edip, suklum puklum geri donmustum :)
Korkunu da cok iyi anliyorum. Normalde mesela Turkiye'de gec saatlerde disarida kalmak problem olmuyor benim icin, ama burada hava az karardi mi, zihnimde felaket senaryolari siralaniyor ardi ardina. Durak ile ev arasindaki mesafeyi kosar adimlarla geciyorum resmen. Guvensizlik, tedirginlik hissi oluyor bir.
Doğrusu ben olsam tam ters yöne domuzun dahi yetişemeyeceği hızla kaçardım siz korkmanıza rağmen cesurmuşsunuz
YanıtlaSilSen yine de dikkat et canım kendine, tenha yerlerde yalnız olmamaya çalış, zaman kötü insanlar kötü:( Allah korusun seni canım, bir şey olmaz tabii ama temkinli olmakta fayda var:)
YanıtlaSilBrezilyadan kaçarken y.domuzu çıksın önüne olcak iş mi bu :)
YanıtlaSilFotoğraflar çok güzel her zamanki gibi :)